Tον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι φωνές που λένε ότι η
επιμονή της εκπαιδευτικής πρακτικής στην ανάπτυξη των τεχνικών μαθηματικών δεξιοτήτων
δεν είναι τόσο σημαντική όσο πιστεύαμε, ιδίως σε έναν κόσμο που αλλάζει με
εντυπωσιακή ταχύτητα. «Οι μαθητές χρειάζεται, σαφώς, να αναπτύξουν αυτές τις
ικανότητες για να μπορέσουν να ανοίξουν ορισμένες «πόρτες», αλλά πολύ
περισσότερο θα πρέπει να είναι σε θέση να σκέφτονται κριτικά για να μπορέσουν
να κινηθούν απελευθερωτικά σε ένα ευρύτερο πεδίο γνώσης και να αποκτήσουν νόημα
οι κατακτήσεις τους», λέει ο μαθηματικός Michael Heath
«Η απλή λύση ενός μαθηματικού προβλήματος, ανεξαρτήτως από
το πόσο ακριβής είναι ή πόσο γρήγορα βρέθηκε, δεν προσφέρει κάποιο ιδιαίτερο
πλεονέκτημα στη ζωή. Ιδίως, σήμερα, που οι υπολογιστές μπορούν να βρουν γρήγορα
και με ακρίβεια την απάντηση ενός μαθηματικού προβλήματος», προσθέτει...
Και εξηγεί : «Τα πλεονεκτήματα δημιουργούνται όταν ένα άτομο αρχίζει και αναπτύσσει, διαισθητικά ή μέσω της κατάρτισής του τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τη σκέψη, τα μοντέλα και τις ιδέες που βρίσκονται πίσω από τα Μαθηματικά για να αποκτήσει μια ευρύτερη και καλύτερη αίσθηση του κόσμου που ζούμε».
Ένα πρόσωπο που αναπτύσσει μια συλλογιστική προσαρμοστική ικανότητα, λένε όσοι ασχολούνται με τους νέους τρόπους εκπαίδευσης, σκέφτεται λογικά για τις σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στις έννοιες και τις καταστάσεις, λαμβάνει υπόψιν του εναλλακτικές λύσεις και δικαιολογεί τα συμπεράσματά του. Όλα αυτά δεν είναι απλώς μαθηματικές δεξιότητες αλλά εργαλεία της ζωής, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε δουλειά και κατάσταση.
Σε μια κοινωνία και μια παγκόσμια οικονομία όπου τα αγαθά, οι υπηρεσίες και οι πληροφορίες είναι εμπορεύματα, δεν θα πρέπει να είναι προνόμιο μόνο των «έξυπνων» μαθητών η διδασκαλία και η ανάπτυξη της συλλογιστικής προσαρμοστικής ικανότητας.
Συγγραφέας:
Γιώργος Καρουζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου